W związku z naszym pismem z dnia 26 marca 2020 r. oraz odpowiedzią resortu rolnictwa z dnia 5 maja 2020 r. w sprawie wniosku, aby szacowanie szkód powstałych w gospodarstwach rolnych i działach specjalnych produkcji rolnej powstałych w wyniku niekorzystnych zjawisk atmosferycznych odbywało się poprzez liczenie start w produkcji roślinnej i zwierzęcej oddzielnie, w której to Pan Minister Ryszard Kamiński poinformował nas, że stosowne działanie w tym zakresie zostaną podjęte w trakcie prac regulujących udzielanie pomocy publicznej po 2021 r. – Zarząd Krajowej Rady Izb Rolniczych wystąpił w tej sprawie do Komisarza UE ds. Rolnictwa Pana Janusza Wojciechowskiego.
W udzielonej nam przez służby KE odpowiedzi stwierdzono, że
w definicji niekorzystnych zjawisk klimatycznych, ustanowionej w instrumentach pomocy państwa w rolnictwie, jest mowa wyłącznie o „średniej produkcji” i nie odnosi się ona do określonego typu produkcji. Nie nakłada ona obowiązku obliczania 30% progu dla różnych towarów łącznie, w związku z tym nie uniemożliwia obliczania poziomu strat oddzielnie dla produkcji roślinnej oraz zwierzęcej.
W związku z powyższą interpretacją Komisji Europejskiej, 2 grudnia 2020 r. Zarząd KRIR zwrócił się do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
o ponownie rozpatrzenie naszego wniosku o oddzielne szacowanie strat dla produkcji roślinnej oraz zwierzęcej. Z udzielonej przez KE odpowiedzi wynika, że nic nie stoi już na przeszkodzie, aby dokonać takiej zmiany.
Poniżej prezentujemy pełną treść opowiedzi KE:
W dniu 11 sierpnia 2020 r. skierował Pan pismo do komisarza Janusza Wojciechowskiego, który przekazał je Margrethe Vestager, komisarz odpowiedzialnej za konkurencję. Niniejsze pismo jest odpowiedzią w jej imieniu.
W swojej korespondencji podnosi Pan dwie kwestie: metodę obliczania 30% progu dla produkcji zniszczonej w wyniku niekorzystnych zjawisk klimatycznych oraz obliczanie trzyletniego pułapu de minimis w sposób ciągły.
Jeśli chodzi o pierwszą kwestię, odnosi się Pan do kryterium zniszczenia przynajmniej 30% produkcji, które jest wstępnym warunkiem ubiegania się o pomoc wyrównawczą. Sugeruje Pan, że metoda obliczania tego progu powinna zostać zmieniona przy okazji nadchodzącego przeglądu przepisów dotyczących pomocy państwa w sektorze rolnictwa, tak aby pozwolić na obliczanie poziomu szkód nie w odniesieniu do ogólnej produkcji rolnej, ale oddzielnie dla produkcji roślinnej i zwierzęcej.
W odpowiedzi pragnę przypomnieć definicję „niekorzystnych zjawisk klimatycznych” ustanowioną w instrumentach pomocy państwa w rolnictwie1 , według której „»niekorzystne zjawisko klimatyczne porównywalne z klęską żywiołową« oznacza niekorzystne warunki pogodowe, takie jak mróz, burza i grad, lód, ulewny lub długotrwały deszcz lub dotkliwa susza, które niszczą ponad 30 % średniej rocznej produkcji danego rolnika wyliczonej na podstawie produkcji z poprzednich trzech lat lub średniej z trzech lat wyliczonej na podstawie pięciu ubiegłych lat, z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej”.
W definicji tej jest mowa wyłącznie o „średniej produkcji” i nie odnosi się ona do określonego typu produkcji. Nie nakłada ona obowiązku obliczania 30% progu dla różnych towarów łącznie, w związku z tym nie uniemożliwia obliczania poziomu strat oddzielnie dla produkcji roślinnej oraz zwierzęcej.
Po drugie, sugeruje Pan, że przepisy rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/20132 powinny zostać zmienione, aby umożliwić zawieszenie w danym roku wypłaty części pomocy de minimis, która przekracza trzyletni pułap, i dokonanie tej wypłaty w kolejnym roku.
Jednak sugerowane przez Pana rozwiązanie byłoby sprzeczne z samą istotą celu i założeń przepisów de minimis. Wyłącznym celem tych przepisów jest umożliwienie państwom członkowskim przyznawania niewielkich kwot pomocy bez konieczności zgłaszania tej pomocy Komisji na podstawie art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Częścią logiki przepisów de minimis jest to, że okres trzech lat, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) nr 1408/2013, ma zastosowanie w sposób ciągły, tj. że w przypadku każdego nowego przyznania pomocy de minimis, całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej w danym roku podatkowym uwzględnia również dwa poprzednie lata podatkowe.
Ponadto pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w momencie, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu. W związku z tym momentem, w którym ocenia się, czy łączna pomoc de minimis przekracza pułap de minimis, jest moment „przyznania” pomocy, a nie data faktycznej płatności. Wynika z tego, że podział faktycznej płatności na kilka rat stanowiłby obejście mającego zastosowanie pułapu de minimis. Dlatego stoimy na stanowisku, że warunki przyznawania pomocy de minimis na mocy rozporządzenia (UE) nr 1408/2013, oraz na mocy innych rozporządzeń w sprawie pomocy de minimis, powinny pozostać niezmienione.
Z poważaniem Gereon THIELE Kierownik działu
- źródło: krir.pl
Najnowsze komentarze